Verhalen uit de Rivierzone: Pa waar begin je aan?
De Rivierzone, bestaande uit Museumkwartier, Koningin Wilhelmina (KW)-haven met het Eiland van Speijk, District U en New Haven, gaat de komende jaren op de schop en verandert in een stoer stadsdeel met vele voorzieningen. Er worden tussen de 2450 en 3100 woningen (zowel huur als koop) gebouwd. Regelmatig verschijnt er een verhaal over verleden, heden en de nabije toekomst. Deze keer het verhaal van Martin Poot.
Martin Poot was 15 jaar, zat nog op de mulo, toen hij begon met Wima Sound. Samen met vriend Wim draaide hij plaatjes op schoolfeesten. Deejay zijn vond hij leuker dan voetballen. Muziek draaien, presenteren en entertainen. Na meer dan vijftig jaar is hij nog volop in de running met ’t Prikkewater.
Bij Martin kon alles: trouwfeesten, disco-avonden of themafeesten. En nog steeds. Het oude Prikkewater, op de hoek Westhavenkade en Parallelweg, verruilde hij na een fikse brand, voor de voormalige discotheek ’t Packhuys aan de Koningin Wilhelminahavenhaven. Dat is nu bijna 10 jaar geleden.
Verborgen schat
Terugdenkend aan die tijd zegt Martin: “Het Packhuys was een ongelofelijke puinhoop.” Hij zag als ervaren horecaman wel mogelijkheden, maar dat vergde een grote verbouwing. “Mijn kinderen zeiden, pa waar begin je aan! Ik was 60 jaar, maar wilde ervoor gaan. Positief denken, mogelijkheden zien en daarmee je energie vasthouden.”
Het monumentale pakhuis is in ere hersteld. Van binnen telt het drie zalen, heeft het een tuin en de status van een officiële trouwlocatie.
Vader en dochter
Martin is nog steeds de spin in het web. Hij doet de boekingen, aankleding, administratie, draait muziek, staat in de keuken en helpt met opruimen. Zijn dochter Marina staat klaar om hem op te volgen. Als professioneel danser werkte ze met de Toppers en de Voice. Nu heeft ze al vele jaren haar eigen dansschool voor jongeren, kinderen, moeders en stellen. Van streetdance, hiphop tot dans. Martin draagt langzaam maar zeker steeds meer taken over aan zijn dochter. Alles loslaten en van zijn pensioen genieten zit echter niet in zijn aard. “Ik heb veel energie en kan nog steeds 80 uur per week werken. Ik wil voor Marina haar steun en toeverlaat zijn.”