Verborgen wereld knotwilg

Ze staan langs sloten en paden. De jonge takken naar de hemel reikend, de oude stammen soms kromgebogen of gebroken. De Knotwilg werd in het verleden aangeplant vanwege zijn economische waarde. De jonge takken werden gebruikt om manden, of korven te vlechten. Takken die wat ouder waren, en daardoor steviger, deden dienst als hekwerk of bijvoorbeeld bonenstaak.

De vochtminnende boom vormt zelfs de basis van de Afsluitdijk! De dijk is gefundeerd op zinkstukken van gevlochten wilgentenen die werden afgezonken door er steenblokken op te deponeren. 

Tegenwoordig hebben de wilgen geen economische waarde meer. Er worden nog maar zelden manden gevlochten. Toch worden we in Vlaardingen nog steeds blij van onze knotwilgen. Sterker nog; ze worden gekoesterd. Aangeplant langs onze slootkanten houden ze onze slappe grond bijeen met hun wortels. Wij helpen door de knotwilgen nog steeds te snoeien in het ritme van honderden jaren geleden. Elke drie jaar wordt de kroon (de knot) gesnoeid. Hier in Vlaardingen snoeien we niet alle knotwilgen tegelijkertijd. We doen dit speciaal voor de vroeg vliegende wilde bijen. Maar daarover meer in dit artikel vlaardingen.nl/Onderwerpen/Openbare_ruimte/Wild_van_Vlaardingen/Bij_is_knotsgek_op_katjes.

Op onze fiets- en wandeltochtjes begeleiden deze knoestige heren ons door het landschap. We gaan vaak achteloos aan hen voorbij, maar dan mis je heel wat. Er gaat een verborgen wereld schuil in onze oude knotwilgen. Het hout van de wilg is erg zacht daardoor kan het snel gaan rotten. De holtes die in de knotwilg ontstaan, zijn een sprookjeslandschap. Paddenstoelen, zwammen, vlieren, varens, vleermuizen, vogels, marterachtigen, insecten… Ze vinden allemaal hun thuis in de knot en onder de bast van de knoestige heren. Wanneer er water blijft staan in een holte, kunnen amfibieën en salamanders de plek gebruiken om zich voort te planten.

Dus wat nou economische waarde? Die heeft de knotwilg helemaal niet nodig! Natuurwaarde, daar draait het om en die is niet in geld uit te drukken. Stap maar eens af tijdens het fietsen en kijk eens wat langer naar die knoestige oude man met al zijn verborgen schatten. Misschien heeft hij het wel een beetje zwaar. Er rust nogal wat op zijn schouders met al dat leven onder zijn bast.

U leest meer over onze stadsnatuur op Vlaardingen.nl/wild.